Opinie: verstand op nul en slikken is geen optie als je kiest voor foie gras

Elke eindejaarperiode zien we in Vlaanderen een stijgende verkoop van foie gras. Maar ook op andere momenten in het jaar behoren Vlamingen na Fransen tot de grootste consumenten van het veelbesproken voedingsmiddel. In tegenstelling tot Wallonië, waar er meer dan tien producenten actief zijn, kent Vlaanderen slechts één producent van foie gras in het West-Vlaamse Bekegem. Deze producent diende in april van dit jaar een aanvraag in om zijn activiteiten stop te zetten. Dit op basis van het decreet dat de uitdoving van pelsdierhouderij en dwangvoederen voorziet tegen ten laatste eind november 2023.

Dwangvoederen en de consumptie van foie gras leiden vaak tot verhitte debatten tussen voor- en tegenstanders. Zelf eet ik enkel een plantaardig alternatief, maar ik stel ieders keuzevrijheid niet in vraag. In een democratie mag iedereen zijn of haar mening geven. Net zoals het iedereen vrijstaat om kritische kanttekeningen te plaatsen bij de productie en consumptie van foie gras en zelfs om actief op te roepen dit te beëindigen. Van fundamenteel belang hierbij is dat het doel niet alle middelen heiligt. We moeten het debat intellectueel eerlijk en to the point houden. Dat betekent discussiëren en argumenteren op basis van feiten en een correcte beeldvorming.

Zulke gevoelige dossiers los je niet op in een sfeer van polarisatie en al zeker niet met halve waarheden en hele leugens. Dat is ook de reden waarom ik in het Vlaams Parlement altijd de kaart van overleg en evidence based politics trek. Onze doelstelling was duidelijk: we wilden een eind maken aan dwangvoederen. Aangezien we maar één producent hebben kon die kwestie relatief makkelijk worden geregeld. Niet zo in Wallonië: daar beschikt men over een nieuwe dierenwelzijnswetgeving die in het algemeen strenger is dan de Vlaamse. Toch laten zij dwangvoederen ongemoeid.

Politiek is keuzes maken, ook ethische keuzes zoals hier inzake dierenwelzijn. Voor mij is het dan van belang dat de enige Vlaamse producent op een correcte manier wordt vergoed om zijn activiteiten stop te zetten. Hij is namelijk niet wettelijk in de fout gegaan, maar heeft een activiteit gekozen waarvoor maatschappelijk een almaar kleiner ethisch draagvlak bestaat. Een maatschappelijk ethische keuze maken betekent ook getroffen ondernemers correct vergoeden wanneer zij worden gevat door die keuze.

De productie stopzetten is één zaak, maar dat verandert niets aan het feit dat Vlamingen één van de grootste foie gras-consumenten zijn. In de toekomst zal foie gras dus nog meer uit het buitenland komen en dan is het maar de vraag in welke dierenwelzijnsomstandigheden het product tot stand kwam. Wie denkt dit probleem met een not in my backyard-strategie te kunnen oplossen, think again!